Tuesday, February 7, 2017

ဒီဇင္ဘာ - ေမေဇာ္

စြဲစြဲလန္းလန္းခ်စ္တတ္တာရယ္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမဲ့မ်က္ဝန္းေတြရယ္နဲ႔
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ့္ကိုယ္ဟာ
ဘယ္ေလာက္မ်ား
သဟဇာတျဖစ္လိုက္ၾကသလဲကြယ္။
ဒီဇင္ဘာေတြကို
ျပကၡဒိန္ေပၚမွာအျပည့္ျဖည့္လိုက္တယ္
ေလာကထဲနင့္နင့္နဲနဲယံုၾကည္ဖို႔လိုအပ္လာတဲ့အခါ
ဓာတ္ပံုေပါင္းမ်ားစြာထဲက
မင္းမ်က္ဝန္းေတြကို ေငးၾကည့္ရတယ္။
သိပ္ၿပီးေျခာက္ျခားလာတဲ့အခါ
မင္းရင္ေငြ႕နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေႏြးရတယ္။
စိတ္ေရာကိုယ္ပါဖ်ားနာေနတဲ့ဒီဇင္ဘာဟာ
ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူလို႔။
စိတ္အေသေတြဟာ
ေနဝင္တာရယ္ေနထြက္တာရယ္
ျပကၡဒိန္စာရြက္ေတြတစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္ရယ္။
ဘဝထဲ
မင္းမရွိရင္ဘာမွမရွိၾကေတာ့ဘူး။
မ်က္ရည္စက္ေတြကိုႀကိဳးမွ်င္လိုဆက္လိုက္လို႔
မင္းဆီေရာက္ႏိုင္မယ္ဆို
ဘာကိုမွ ကိုယ္မေၾကာက္ပါဘူး။
ပင္လယ္ကအက်ယ္ႀကီးဆိုလည္း
မင္းလက္ကေလးကိုင္ထားရမယ္ဆို
လြင့္ေနေအာင္ေပ်ာ္ေနဦးမွာ။
ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့လမ္းေတြဟာမေျဖာင့္ဘူး
အေမွာင္ႀကိဳက္တဲ့သူမွာ
အမွားအယြင္းေတြ
အက်အေပါက္ေတြလည္းေစးေစးပိုင္ပိုင္။
ေမတၱာကလြဲလို႔ ဘာမွသယ္မလာႏိုင္ခဲ့တာ
အားနာတယ္
စိုစြတ္ခဲ့တဲ့ေလေျပေတြကိုလည္းအားနာတယ္။
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ မႈန္မွိုင္းလာတဲ့အခါ
မင္းလက္ကေလးတြဲထားခ်င္ခဲ့တာကလြဲလို႔
ဘာကိုမွ ကိုယ္မလိုခ်င္ခဲ့ပါဘူး။
ဒီဇင္ဘာမွာ
ေသပန္းကလြဲလို႔ဘာပန္းမွထပ္မပြင့္ၾကေတာ့ဘူး
ဘယ္ေတာ့မွမခြဲဘူးေနာ္
ဆိုတဲ့အသံေလးက အက်ယ္ႀကီးငိုတယ္။ ။


မေဇာ္
21.12.2016


 ♥ M ♥
© hsudiary.blogspot.com. All Rights Reserved.
မင္းဆီေရာက္တဲ့အခါ
ခ်စ္ပါတယ္ေျပာၿပီး ေျပာင္းလဲသြားၾကတဲ့သူေတြကိုလည္း
ရယ္စရာေကာင္းေအာင္ ျမင္ခဲ့ရဖူးၿပီ။
ခ်စ္ပါတယ္ ထင္ၿပီးေနာက္မွ
ကိုယ္တိုင္လည္း ရယ္စရာေကာင္းေအာင္
ေျပာင္းလဲခဲ့ဖူးၿပီ။
ခ်စ္ျခင္းဟာ ေမတၱာနဲ႔မဆက္သမွ်
အလို မျပည့္တဲ့အခါ
အလို မျဖည့္တဲ့အခါ
ေစာ္ကားစရာ စကားလံုးသက္သက္ျဖစ္ေနခဲ့ရ
ဝမ္းနည္းမယ္ဆို ဝမ္းနည္းစရာ
ဘာေၾကာင့္မွမေျပာင္းလဲသြားဘူးဆိုတာနဲ႔
ဘာမွထပ္မလိုအပ္ဘူးဆိုတဲ့ေမတၱာတရားအတြက္
ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြအမ်ားႀကီး
ျဖတ္ၿပီးမွ မင္းဆီေရာက္ခဲ့ရ။
ေသခ်ာပါတယ္ကေလးရယ္
ေမတၱာဟာသူ႔ခ်ည္းသက္သက္တည္တယ္
ဘာဆိုဘာမွ အပိုထပ္ထည့္လို႔မရ။
ေအးျမလန္းဆန္းေသာအရပ္မွာ
ပန္းကေလးတစ္ပြင့္
ပြင့္လာၾကသလို
ေလေျပေလးတိုက္ခတ္ေနသလို
ဘာဆိုဘာမွ ထပ္မလိုအပ္ၾကတဲ့ၿပီးျပည့္စံုမႈ
ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါေစလို႔
စိတ္ကိုၫႊတ္လိုက္ရံုနဲ႔ၿငိမ္ေအးခဲ့ရ
အဲဒီေလာက္႐ိုးရွင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ။


မေဇာ္
2.2.2017

♥ M ♥
© hsudiary.blogspot.com. All Rights Reserved.
 

ကိုယ္တို႔ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ. - ေမေဇာ္

ကိုယ္တို႔ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ....
ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ
အရာရာကို ျပန္စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတယ္။
အစနဲ႔အဆံုးက
သံသရာအလယ္မွာ တိတိပပ။
ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲကေလးရယ္
ကိုယ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အရာေတြရွိမယ္
ကိုယ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အလြမ္းေတြလည္း
ရွိေနၾကလိမ့္ဦးမယ္။
မနက္ေနေရာင္ေႏြးေႏြးေတြ
အိပ္မက္ထဲကအလင္းေတြ
ရယ္သံခပ္ေႏြးေႏြးေတြ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ
မင္းရင္ေငြ႕လိုေႏြးေနၾကဦးမွာ။

ကိုယ္မရွိေတာ့တဲ့အခါဆို
မင္းလက္ကေလးလစ္ဟာေနေတာ့မယ္။
ျပတင္းတံခါးေတြနား
ေယာင္ယမ္းၿပီးေငးၾကည့္မေနနဲ႔ေတာ့။
သစ္ရြက္ေတြလႈပ္ယမ္းေနတဲ့အခါဆို
မေတာ္တဆပဲျဖစ္ျဖစ္
မင္းကိုဝမ္းနည္း မေနေစခ်င္ဘူး။
ျမတ္ႏိုးမႈေတြ
ကိန္းဝပ္ေနတဲ့ကိုယ့္ႏွလံုးအိမ္
အေမွာင္ေတြထဲ ထပ္မၾကည့္နဲ႔ေတာ့ကေလးရယ္
သခင္ေပ်ာက္သြားတဲ့ေခြးကေလးေတြအေၾကာင္းလည္း
မေတြးနဲ႔ေတာ့။
နီးနီးေဝးေဝး
အခုဆို အကုန္ေဝးသြားခဲ့ၾကရၿပီ။
မင္းလက္ကေလးကိုတြဲလို႔
သံသရာကို စိတ္နဲ႔တစ္ပါတ္ပတ္ခဲ့တယ္။
စိတ္နဲ႔အၿမဲနီးခဲ့
စိတ္နဲ႔ပဲအၿမဲေဝးခဲ့
ဘယ္ေလာက္သြားသြားမေရာက္ခဲ့တဲ့ခရီးမိုင္ေတြ။
ႏိုဝင္ဘာေတြဆီကို
ဘယ္ေတာ့မွျပန္မသြားနဲ႔ေတာ့ကေလးရယ္
လေရာင္လင္းေနတဲ့ညေတြ
ေလေျပတိုက္ေနတဲ့ညေတြ
ကန္ေရျပင္ထဲကအရိပ္ေတြ
တိုးဖြဖြပင့္သက္ရႈိက္လိုက္တဲ့အသံ
အမွတ္တရေတြအကုန္ ကိုယ္အပိုင္ယူသြားလိုက္မယ္
ဒီကမၻာေၿမရဲ႕ပူျပင္းတဲ့ေန႔ရက္ေတြလည္း
ကိုယ္ပဲသိမ္းထားလိုက္ပါ့မယ္
ၿငိမ္းေအးမႈကလြဲလို႔
ဘာကိုမွမင္းအတြက္ ခ်န္မထားခဲ့ခ်င္ဘူး။
ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြေပၚျဖတ္သန္းပါ
ေလေကာင္းေလသန္႔ ပိုရႈပါ
ဘာေတြလုပ္ေနေန
ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးေနတဲ့မ်က္လံုးတစ္စံုက
အေမွာင္ထဲကေန အၿမဲေငးၾကည့္ေနၾကဦးမွာ။ ။

 ေမေဇာ္
17.12.2016

 ♥ M ♥
© hsudiary.blogspot.com. All Rights Reserved.

ေမေဇာ္ - ၾကယ္ေငးသူ အက္ေဆးမ်ား




ေမေဇာ္ရဲ႕ ၾကယ္ေငးသူ အက္ေဆးမ်ား ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလးအေၾကာင္းနည္းနည္းေၿပာၿပခ်င္တယ္ ။

ဒီစာအုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ၿဖစ္ပံုက ၊ အခုတေလာ ကဗ်ာေတြ ၊ အက္ေဆးေတြဘက္ကို ပိုစီးေမ်ာၿဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လည္းပါတယ္ ။ တခ်ိန္လံုး feel ၿဖစ္ေနတာ :D 

ဒီစာအုပ္အေၾကာင္းေၿပာၿပရင္ စာအုပ္အဖံုးက စေၿပာခ်င္တယ္ ။ သူက ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ဒီ ပန္းခ်ီ နဲ႕ Cover ကို ေရြးတာလည္း ကိုယ္မသိေပမဲ့ ကိုယ့္တေယာက္တည္း ခံစားမႈအရ မြန္းၾကပ္လြန္းတယ္ ။ စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာမရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုၿမင္တယ္ ။ သိပ္ေတာ့ ၾကိဳက္လွတယ္လည္း မဟုတ္ ၊ မၾကိဳက္ဘူးလည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့ ။ 

အက္ေဆးေတြက စုစုေပါင္း (၁၅) ပုဒ္အၿဖစ္ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြခြဲထားတယ္ ။ စာအုပ္တစ္အုပ္လံုး က ရင္ဘတ္ၿခင္းနီးၿပီးမွ ဘ၀ၿခင္းေ၀းခဲ့ရတဲ့ ၾကယ္ေလးဆီကို ေရးတဲ့ စာေတြေပါ့ ။ ၿပီးေတာ့ စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ဆီတိုင္းမွာ လိုက္ဖက္တဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ ေဖာ္ၿပထားတာေလးကို အရမ္းသေဘာက်တယ္ ။ 

အၿမည္းနည္းနည္းေပးရရင္ …

အိမ္မက္ေလးေရ…..ဘြန္ဇိုင္းပင္ေလးလိုပဲ လူေတြမွာလည္း ကန့္သတ္ခံလိုက္ရတာ အိမ္မက္ေတြရိွတယ္ ။ အိမ္မက္ဆိုေပမဲ့လည္း အေတာင္အလက္မစံုေတာ့ၾကီးေကာင္၀င္လို႕မရေတာ့ဘူးေပါ့ ။ တကယ္ေတာ့လည္း မင္းကိုယ္တိုင္က ဘယ္ေတာ့မွ ၾကီးေကာင္မ၀င္လာေတာ့မဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္မက္ေလးပါပဲ…..။ 

ဖတ္ရင္း ၊ ေဆြးလို႕သိပ္အရသာရိွတဲ့ စာအုပ္ ။

ကဗ်ာေလးေတြထဲက ဒီတစ္ပုဒ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေၾကြတယ္ ။

စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြၾကံဳေသးလား

ေနေကာ ေကာင္းရဲ႕လား

မေမးရဲလို႕ မေမးပဲထားခဲ့တဲ့

ငါရဲ႕ ေမာၾကီးပန္းၾကီး ေမးခြန္းေတြ

(ေမာင္ၿမတ္သူ)

ၿပီးေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို ၿပန္မဆံုႏိုင္တာေသခ်ာသြားတဲ့အခါ မင္းကို ဖတ္ေစခ်င္တယ္ ။  

 ♥ M ♥
© hsudiary.blogspot.com. All Rights Reserved.

Monday, February 6, 2017

လြမ္းပါေလရစ္ သည္ေသာင္ေငြဦး - တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္




လြမ္းပါေလရစ္ သည္ေသာင္ေငြဦးက ဆရာၾကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ရဲ႕ Best seller ေတြထဲကတစ္အုပ္ ၊
ေရွ႔ဆံုးစာမ်က္ႏွာကစၿပီး ဆရာၾကီးရဲ႕ စကားလံုးေရးၿခယ္မႈေတြက ကြ်န္ေတာ့ကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။

၀ထၳဳရဲ႕အစကို အစ္ကို ကေန ညီငယ္ေလးဆီ ေရးလိုက္တဲ့ စာ နဲ႕ ဇာတ္လမ္းကို အစၿပဳထားတာပါ ။ 

“ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာေတြေလ … ကိုကို က ဘာမ် မေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဘ၀ဆိုတာကို စကတည္းက အႏႈတ္လကၡဏာနဲ႕စခဲ့ရတယ္ ။ ဒီတခါပဲ ေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ဖူးတယ္ ။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ အမွန္က ပိတ္ေနတဲ႔ဲ႔မ်က္လံုးမ်ဳိးပါ ၊ သူ႔ဘာသာသူ ဘယ္ေတာ့မွမပြင့္ဘူး …။  ေရာင္ျခည္ေလး သမ္းျပမွ
ဖြင့္မိရတာမ်ဳိး…။’’

“ ကိုကိုသာ မွားပါတယ္ ညီေလးငယ္ … ကိုကိုသာမွားပါတယ္ ။ အေမွာင္ကို ကိုကို မၾကာက္ပါဘူး ။ လူတိုင္းဟာ အေမွာင္ထဲကလာၾကတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ အေမွာင္ကုိ ၿပန္သြားရတယ္ ။ ဘာလို႕ေၾကာက္မလဲ ညီေလးငယ္….’’ 

အစ္ကို႕ရဲ႕ ပေဟဌိဆန္တဲ႔စာကို မေန႕ကရၿပီး ၊ ဒီေန႕မွာေတာ့ ေဒၚေလးဆီက ‘…ထြန္းေနာင္ ကြယ္လြန္ ၊ အငယ္ အၿမန္ဆံုးၿပန္လာ …’ ဆိုတဲ႔ သံၾကိဳးစာကို လက္ခံရတဲ့ အငယ့္ရဲ႕ တုန္လႈပ္မႈေတြကို ဆရာၾကီးရဲ႕ စကားလံုးစီးဆင္းမႈေတြက ခံစားသိရိွႏိုင္ပါတယ္ ။ 

အဓိက ဇာတ္လမ္းကို တည္ထားတဲ့ ၿမိဳ႕ကေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕ပါ ၊ ဆရာက ရွမ္းၿပည္မွာပဲ သီးတတ္တဲ့ ငါးဥသီး (ခ) ဘြတ္ခ်္ဘယ္ရီသီး အေၾကာင္း နဲ႕အတူ ေတာင္ၾကီးရဲ႕ အလွအပကို ခ်စ္စရာေရးဖြဲ႕ထားပါေသးတယ္ ။
အစ္ကို ထြန္းေနာင္ရဲ႕ ေသဆံုးမႈက မိန္းမတစ္ေယာက္ေၾကာင့္လို ထင္တဲ႔ အငယ္က အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးကို ရွာေဖြၿပီး လက္စားေခ်ဖို႕ ရည္ရြယ္ခဲ့ပံုပါပဲ ။ ဒီလိုနဲ႕ အငယ္ တေယာက္ သူ႕အစ္ကို လာေလ့လာထရိွတဲ႔ လြမ္းေစတီအေရာက္မွာ သူ႕အကိုနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ လြမ္းေစတီမွာ စကားလာေၿပာေလ့ရိွတယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရတယ္ ။ 

တိုတိုေၿပာရရင္ အငယ္ ရန္ကုန္မၿပန္ခင္ မွာ သူ႕အစ္ကို ကို ေသေစသူလို႕ သူယူဆတဲ့ ‘သက္’ ရယ္ သူမရဲ႕ ညီမ ‘မိုး’ နဲ႕  ေတြ႕ခဲ့တယ္ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ သက္ ရဲ႕ သနားစရာၿဖဴစင္တဲ့ အၿပဳအမႈေတြနဲ့ အတူ မိုး နဲ႕ ကေတာက္ကဆၿဖစ္မႈေတြေၾကာင့္ ၊ သူေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေမးခြင့္မရခဲ့ပဲ ခ်စ္တဲ႕နွင္းရိွတဲ့ ရန္ကုန္ကို ၿပန္လာခဲ့ရပါတယ္ ။ 

ႏွင္းနဲ႕ အငယ္ရဲ႕ အခ်ီအခ်စကားေၿပာပံုေလးတစ္ခုက ကြ်န္ေတာ့ကို သိပ္ထိတယ္ ။ 

“….လူ႕ဘ၀မွာ မေပ်ာ္ေတာ့လို႕ေပါ့ႏွင္းရယ္ ၊ လူ႕ဘ၀မွာ မေေပ်ာ္ေတာ့ဘူးဆိုတာကလည္း သူ႕အသက္ထက္ၿမတ္ႏိုးရတာကို ဆံုးရံႈးရလို႕ ၿဖစ္မွာေပါ့…..’’ 

ဒါေပမဲ့လည္း မခ်စ္ပဲနဲ႕ေပါင္းရတာထက္ ခ်စ္ရက္နဲ႔ခြဲရတာ ပိုမ်ားတဲ့ ေလာကသဘာ၀ ေၾကာင့္ပဲ နွင္း နဲ႕ အငယ္က ေ၀းကြာခဲ့ရပါတယ္ ။ 

ေက်ာင္းေတြပိတ္လို႕ ဇာတိအိမ္ၿပန္ရင္း သူငယ္ခ်င္း တင္ေမာင္ေနာင္ကို ဟိုပုန္းေရထြက္ကို လာအလည္မွာ မိုး  ၊ အတြင္း၀န္ ကိုမ်ိဳး၀င္းတို႕ နဲ႕  ရင္းႏွီးခဲ့တယ္ ။  ေက်ာင္းေတြဖြင့္လို႕ ရန္ကုန္ၿပန္လာရခ်ိန္မွာ မိုးက အင္းလ်ားေဆာင္ ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ ႏွင္းကလည္း အင္းလ်ားေဆာင္သူပါပဲ ။
ႏွင္းကို ဂရုမထားဖို႕လုပ္ရင္း မိုး နဲ႕ အငယ္ အေနနီးသြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ ။ မိုးကေကာ အငယ္ကို အမွန္တကယ္ခ်စ္လား ။ အငယ္ကေကာ မိုးအေပၚဘယ္လို သေဘာထားလဲ ။ သက္ကေကာ အငယ္စြပ္စြဲသလို သူ႕အစ္ကို ကိို သတ္ေသေစခဲ့တဲ့သူလား ။ အငယ္႔ရဲ႕ ငယ္စဥ္က ရခဲ့တဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာ ကို ကုသႏိုင္ခ်ိန္မွာ အငယ္႔ေဘးမွာ ရိွေနဖို႔ အငယ္ေတာင္းတမိတာ ဘယ္သူၿဖစ္မလဲ ။
‘ သူ လက္ကမ္း ဆယ္စဥ္က ငါက ေသာင္ေပၚမလိုက္ပဲ ၿငင္းၿပီး အေမ်ာခံတယ္ ၊အခုမွ သူ႔ေမတၱာေသာင္ကို ခိုပါရေစဆိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ့မလား’  ဆိုတဲ့ စကားကို  အငယ္ က ဘယ္သူ႕အတြက္ ရည္ရြယ္ေၿပာခဲ့သလဲဆိုတာ သိခ်င္ရင္ စာအုပ္၀ယ္ဖတ္ဖို႕ ညႊန္းေပးပါရေစ ။

ဒီ၀ထၳဳမွာ အငယ့္ကို စိတ္ပညာေက်ာင္းသား အေနနဲ႕ ဖန္တီးထားတာကိုလည္း သေဘာက်မိတယ္ ။ Child Psychology ရယ္ counseling ရယ္ နဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ဒီ၀ထၳဳထဲမွာပါတဲ့ ကြ်န္ေတာ္သေဘာက်တဲ႕ အပိုဒ္ေလးကို အတိုခ်ံဳးၿပီး ေဖာ္ၿပထားပါတယ္။ စိတ္မ၀င္စားရင္ ေက်ာ္ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္ ။

ကေလးဘ၀မွာ ရခဲ့တဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာက လူၾကီးဘ၀ထိကို ပါလာေလ့ရိွတယ္ ။ ကေလးကို စိတ္ဒဏ္ရာၿဖစ္ေစတဲ့ ေၾကာင္းက်ိဳးေတြကို လူၾကီးရွႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ အေသးအဖြဲ႕ေပ့ါ ၊ မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႕ ေၿဖရွင္းလို႕ရတယ္ ။ ကေလးေတြအတြက္ကေတာ့ သိပ္ၾကီးက်ယ္တယ္ ၊ ေၿဖရွင္းမဲ့နည္းလမ္းကို မသိဘူး ။ စိတ္ဒဏ္ရာ သက္သာေစမဲ့အစား စိတၱဇအကာအကြယ္ၿဖစ္မဲ႕ အၿပဳအမႈေတြပဲ လုပ္ၿဖစ္ေတာ့တယ္ ။ အဲ့ေတာ့ ဒဏ္ရာရရၿခင္းအေၾကာင္းတရားေတြေပ်ာက္ၿပီး ဒဏ္ရာေတြပဲ ႏွလံုးသားမွာက်န္ခဲ့တယ္ ။ အရူးမဟုတ္ေပမဲ့ စိတ္က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕တဲ့သူၿဖစ္လာတယ္ ။ အဲ့ဒါက ဖရိြဳက္ရဲ႕ သီအိုရီအရဆို အမွတ္ေမွာက္မွားၿခင္းလို႕ေခၚတယ္ ။ ကာလၾကာလာေလေလ ပိုခိုင္ၿမဲလာေလပဲေပါ့ ။ အဲ့ဒီေတြ႕ရိွခ်က္အတြက္ ကုထံုးက လြတ္လပ္စြာဆက္စပ္နည္းလို႕ ေခၚပါတယ္ ။ စိတ္ေ၀ဒနာရွင္ကို စကားေၿပာခိုင္းတာပါ ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အဟန့္အတားမရိွ ၊ မယဥ္ေက်းတာေတြေရာ အေသးအဖြဲ႕ အဆက္စပ္မရိွတာေတြေရာကို ထိန္ခ်န္ၿခင္းမရိွပဲေၿပာခိုင္းတာမ်ိဳးပါ ။ ေၿပာစမွာ မသိစိတ္ထဲက တိမ္ၿမဳပ္ေနတဲ့ ဆႏၵေတြ ၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ ၊ အာရံုရုပ္ေတြကို သိစိတ္ထဲမေရာက္လာေအာင္ ဖီဆန္ၿခင္းရိွေနေပမဲ့ ၊ ကုသတဲ့သူက ေ၀ဒနာရွင္ကို  အဲ့လို႕တားဆီးထားတာမွန္္သမ်ွကို ခ်ိဳးေဖာက္လာႏိုင္ေအာင္ ကူညီေပးၿခင္းမ်ိဳးေပါ့ ။ ေ၀ဒနာရွင္က ကုသသူနဲ႕ တပတ္ ၅ ၾကိမ္ေတြ႕ၿပီးစကားေၿပာရတယ္ ၊ တခါတေလ လနဲ႕ခ်ီၿပီးၾကာႏိုင္တယ္ ။ ဖီဆန္ၿခင္းေလ်ာ့သြားတာနဲ႕ မသိစိတ္ထဲက အရာေတြ သိစိတ္ထဲေရာက္လာမယ္ ။ အဲ့ဒီအရာေတြက ကေလးဘ၀က အမွတ္မွား ၊ အစြဲမွားခဲ့တာေတြ ၿဖစ္ေနတာမ်ားတယ္ ။ အဲ့ဒါကုိ သိလာတဲ့အခါမွပဲ စိတ္ဒဏ္ကို ကာကြယ္ဖို႕ သိမ္းပိုက္ထားတဲ့ အရာေတြကို ေ၀ဒနာရွင္က ပယ္ႏိုင္ေတာ့မယ္ ။ ပယ္ႏိုင္လိုက္တာနဲ႕ ကုသမႈၿပီးဆံုးသြားၿပီလို႕ ဆိုႏိုင္တယ္ ။

♥ M ♥
© hsudiary.blogspot.com. All Rights Reserved.