ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမဲ့မ်က္ဝန္းေတြရယ္နဲ႔
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ့္ကိုယ္ဟာ
ဘယ္ေလာက္မ်ား
သဟဇာတျဖစ္လိုက္ၾကသလဲကြယ္။
ဒီဇင္ဘာေတြကို
ျပကၡဒိန္ေပၚမွာအျပည့္ျဖည့္လိုက္တယ္
ေလာကထဲနင့္နင့္နဲနဲယံုၾကည္ဖို႔လိုအပ္လာတဲ့အခါ
ဓာတ္ပံုေပါင္းမ်ားစြာထဲက
မင္းမ်က္ဝန္းေတြကို ေငးၾကည့္ရတယ္။
သိပ္ၿပီးေျခာက္ျခားလာတဲ့အခါ
မင္းရင္ေငြ႕နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေႏြးရတယ္။
စိတ္ေရာကိုယ္ပါဖ်ားနာေနတဲ့ဒီဇင္ဘာဟာ
ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူလို႔။
စိတ္အေသေတြဟာ
ေနဝင္တာရယ္ေနထြက္တာရယ္
ျပကၡဒိန္စာရြက္ေတြတစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္ရယ္။
ဘဝထဲ
မင္းမရွိရင္ဘာမွမရွိၾကေတာ့ဘူး။
မ်က္ရည္စက္ေတြကိုႀကိဳးမွ်င္လိုဆက္လိုက္လို႔
မင္းဆီေရာက္ႏိုင္မယ္ဆို
ဘာကိုမွ ကိုယ္မေၾကာက္ပါဘူး။
ပင္လယ္ကအက်ယ္ႀကီးဆိုလည္း
မင္းလက္ကေလးကိုင္ထားရမယ္ဆို
လြင့္ေနေအာင္ေပ်ာ္ေနဦးမွာ။
ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့လမ္းေတြဟာမေျဖာင့္ဘူး
အေမွာင္ႀကိဳက္တဲ့သူမွာ
အမွားအယြင္းေတြ
အက်အေပါက္ေတြလည္းေစးေစးပိုင္ပိုင္။
ေမတၱာကလြဲလို႔ ဘာမွသယ္မလာႏိုင္ခဲ့တာ
အားနာတယ္
စိုစြတ္ခဲ့တဲ့ေလေျပေတြကိုလည္းအားနာတယ္။
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ မႈန္မွိုင္းလာတဲ့အခါ
မင္းလက္ကေလးတြဲထားခ်င္ခဲ့တာကလြဲလို႔
ဘာကိုမွ ကိုယ္မလိုခ်င္ခဲ့ပါဘူး။
ဒီဇင္ဘာမွာ
ေသပန္းကလြဲလို႔ဘာပန္းမွထပ္မပြင့္ၾကေတာ့ဘူး
ဘယ္ေတာ့မွမခြဲဘူးေနာ္
ဆိုတဲ့အသံေလးက အက်ယ္ႀကီးငိုတယ္။ ။
ေမေဇာ္
21.12.2016
21.12.2016
♥ M ♥
© hsudiary.blogspot.com. All Rights Reserved.
No comments:
Post a Comment