" ခ်စ္ေသာ Emily..." - စစ္ျငိမ္း

၁.
သတိရျခင္းဟာ ငါခုန္ခ်ခဲ့တဲ့ေခ်ာက္ကမ္းပါးပဲEmily နင္မရိွေတာ့တဲ့ၿမိဳ႕ကေလးကို ခရီးထြက္ဖူးတယ္။ ၿမိဳ႕ေလးက ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူး။ အရင္အတိုင္း ညိဳ႕မိႈင္းမိႈင္းအေရာင္ေတြနဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ မီးခိုးငွက္ကေလးေတြ ပ်ံသန္းဆဲပဲ။ ရန္ကင္းစင္တာေရွ႕ ေယာင္ေပေပ ငါေရာက္ျဖစ္တယ္။ လက္ေကာက္ဝတ္မွာမရိွေတာ့တဲ့နာရီေလးကို အမွတ္မထင္ၾကည့္မိသလိုမ်ိဳး လမ္းကူးလာတဲ့လူေတြကို ေငးေနမိတယ္။ ငါေတြးမိပါတယ္ ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ငါမရိွတုန္းကေရာ နင္လြမ္းေနခဲ့မလားလို႔။ လူေတြရဲ႕မွတ္ဥာဏ္က ေနာက္ဆုံးေတြ႕ခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ရပ္တံ့သြားတယ္တဲ့ Emily။ ငါ့လက္ဖမိုးေပၚ နင့္မ်က္ရည္စေတြက်ခဲ့တာ ငါမွတ္မိတာေပါ့။ အဲ့ဒီတုန္းက မနက္ျဖန္ ကိုယ္တို႔လက္ထပ္ၾကမယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ ရယ္ရ ေမာရပါတယ္ Emilyရယ္။ ရယ္စရာ ေမာစရာပါပဲ။ အဲလိုေျပာၿပီးကတည္းက ေဝးလိုက္ရတာ။ နင္ကလည္း နင့္အမ်ိဳးသားကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာထြက္နိုင္တဲ့အထိ။ ငါကလည္း နင့္အေၾကာင္းေတြးၿပီး အျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းကို နမ္းနိုင္တဲ့အထိ။ အခု နင္မရိွိေတာ့တဲ့ၿမိဳ႕ေလးကို ငါေရာက္ေနတယ္Emily။

၂.
နင့္မ်က္ဝန္းေလးေတြစိုစြတ္လာတိုင္း နင့္နႈတ္ခမ္းေလးေတြ ေနြးေနတတ္တာသတိရတယ္ Emily။ ရင္ထဲမွာ ဘယ္တုန္းကေဝးဖူးလို႔လဲ...?။ မင္းအမ်ိဳးသားကို မင္းခ်စ္သြားမွာပါ...လို႔ ေျပာရင္း ငါငိုဖူးတယ္။ သတိရရင္ နံပတ္၁ကုိနိပ္ပါ။ မေမ့ေသးရင္ နံပတ္၂ကိုနိွပ္ပါ။ ဘယ္တုန္းကမွမမုန္းခဲ့ဖူးဘူးဆို ငါ့ကိုဖုန္းေခၚပါ။ ေမၿမိဳ႕မွာပြင့္တဲ့ပန္းက သစၥာပန္းတဲ့Emily။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ေဆာင္းညေတြမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမပြင့္မည့္ပန္းအတြက္ ငါမူးလဲေနတတ္ၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွျပန္မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့မည့္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ပါးကို အေဝးကလွမ္းနမ္းရတာ ဆန္းပါတယ္။ လြမ္းတယ္လို႔မေျပာပဲ လြမ္းေနရတာမ်ိဳးကို အခ်စ္ေဟာင္းလို႔ေခၚတယ္Emily။

၃.
ရည္းစားေဟာင္းတဲ့ နင့္ကို ငါ့ရည္းစားေဟာင္းပါတဲ့ Emilyရယ္ ငါ့မွာအထိတ္တလန္႔ပါပဲ ရင္ထဲကကံ့ေကာ္ပန္းေတြ အခုထိမေႂကြေသးတာ သူတို႔သိရင္ေကာင္းမယ္။

၄.
အိမ္ေရွ႕ကပိေတာက္ပင္ႀကီးကို မ်က္နွာျခင္းမဆိုင္ရဲဘူးEmilyရယ္။ ငါတို႔ အတူထိုင္ေငးေနက်ဝရံတာေလးကေနၾကည့္လိုက္တိုင္း သူကငါ့ကိုေမးတယ္။ ေနာင္တတရားဟာ ကိုယ္လြတ္သြားတဲ့ ရထားတစ္စင္းရဲ႕မီးခိုးေငြ႕ေတြကို စိတ္နဲ႔လွမ္းဖမ္းရသလိုမ်ိဳးလား...တဲ့။ စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႕စြာလွဲအိပ္ခ်လိုက္ေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ နတ္ဖြက္ထားတဲ့တိမ္ေတြ။ မ်က္ဝန္းနဲ႔ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြကို ဘယ္သူမွ နားလည္မေပးၾကပါဘူးကြယ္..။ အခ်စ္ဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ဆို အလြမ္းဟာ ႐ြက္ေႂကြေတြပဲ Emily...။ ဘယ္ေတာ့မွ နဂိုအတိုင္းျပန္မျဖစ္ေတာ့မွာသိသိႀကီးနဲ႔ေလ...။

၅.
ငါ အိပ္မက္မက္တယ္Emily...။ အိပ္မက္မက္တာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့...။ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ နင့္ကိုငါမပိုင္တာ ဆန္းတယ္။ မနက္ခင္းေတြမွာ နင့္အမ်ိဳးသားနဲ႔အတူနိုးထလာတိုင္း ငါ့ကိုသတိရေပးပါEmily.. ။ ငါ့ကိုခ်စ္ရင္သားေလးေမြးပါ...ဆိုတဲ့စကားက ေနာက္တာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တာမဟုတ္ဖူး ခ်စ္ေသာ.... Emilyရဲ႕။ ငါမ်ား အရွင္လတ္လတ္ နင့္ရင္ထဲမွာ ဝင္စားမလားလို႔ေလ။

၆.
ေပ်ာ္ပါတယ္Emilyေရ...။ ဘယ္သူနဲ႔မွစကားေျပာဖို႔မလိုပဲ တိတ္တိတ္ေလးထိုင္ေနရတာေပ်ာ္ပါတယ္။ ခ်ဥ္စပ္ေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲကို တစ္ေယာက္တည္းစားရတာေပ်ာ္ပါတယ္။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို တစ္ေယာက္တည္းေသာက္ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ညဖက္ဆို ဘယ္သူ႔ကိုမွ နႈတ္ဆက္စရာမလိုပဲအိပ္ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ စီးကရက္ေတြ အတားအဆီးမရိွေသာက္ရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။ " ဒုတိယလူ "သီခ်င္းကို နားေထာင္ရတာေပ်ာ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးတူးရတာ ေပ်ာ္ပါတယ္။

၇.
ငါ အခုခ်က္ခ်င္းလဲေသၿပီး နင့္ဘယ္ဖက္ပုခံုးေပၚတတ္တူးေလးမ်ားဝင္စားမလား...။ နင္ကိုယ္တိုင္ေမြးတဲ့ နင့္သားေလးမ်ားဝင္စားမလား...။ ငါ့ေသတြင္း ငါတူးရတာ ခ်မ္းေျမ႕လွပါတယ္Emily...။

၈.
ကိုယ့္ပုခုံးကိုကိုက္ေနတဲ့ျခင္တစ္ေကာင္ကို မရိုက္အားေသးသလိုမ်ိဳး သတိရစိတ္ဟာတဆစ္ဆစ္ေပါ့Emilyရယ္...။ သံသရာတစ္ေထာင့္မွာ ကိုယ္ ေစာင့္ေနမွာေပါ့။ တတ္တူးဆင္တူထိုးဖို႔...။ Allsterဖိနပ္ေလး ဆင္တူစီးဖို႔...။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ တိတ္တိတ္ေလးထိုင္ Supernaturalဇာတ္လမ္းတြဲ အတူတူၾကည့္ဖို႔...။ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို အတူတူဖတ္ရင္း မင့္ပါးေလးကို ျဖတ္ခနဲနမ္းလိုက္ဖို႔ ကိုယ္ေစာင့္ေနမွာေပါ့...။

၉.
" မင္းအတြက္ေနာက္ဆုံး "ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးမွာ အဆုံးသတ္မရိွေၾကာင္း ေျပာျပဖို႔...။ ကိုယ္ဖြဲ႕တဲ့အလြမ္းေတးေတြမွာ မင္းပုခုံးေပၚလာနားမည့္ ခ်စ္စရာ႕လိပ္ျပာေလးေတြပါေၾကာင္း ေျပာျပမလို႔...။ ကိုယ္ၾကင္နာရတဲ့ ဖ်ားနာေနေသာကံ့ေကာ္ပြင့္ေလးဟာ မင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပဖို႔ သံသရာတစ္ေထာင့္မွာ ကိုယ္ တိတ္တိတ္ေလးေစာင့္ေနမွာေပါ့ကြယ္...။

၁၀.
နင္ေျပာခဲ့တဲ့စကားေလးအတိုင္းပဲ ငယ္ဘဝရဲ႕ကစားကြင္းေလးကိုျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ေပ်ာ္႐ြင္မႈေျခရာေတြကိုျပန္မေတြ႕ေတာ့သလိုမ်ိဳး...။ အတိတ္ဟာ တူးတိုင္းနက္တဲ့စိတ္ေသတြင္းေပါ့Emily...။ နင္ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာေတာ့မည့္ေျမမွာ ငါ့နိုင္ငံကို အခိုင္အမာတည္ေထာင္ေနရတာ ေမာတယ္။

၁၁.
Deanေျပာသလိုပဲ မနက္ခင္းတိုင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အမွားေတြနဲ႔ နိုးထမလာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိေတာ့တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုလည္း လြမ္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ ညေနခင္းေတြဆို ကိုယ္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ႔ က်ံဳးေဘးေရာက္ျဖစ္တယ္။ တိမ္ေတြ တိမ္ေတြဆိုတာ အရမ္းလွတာပဲ။ လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ အိပ္မေနပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ပ်ံလႊားငွက္ကေလးေတြကေျပာတယ္။ မႏၲေလးၿမိဳ႕ဟာ အႏုပညာဓာတ္ လႊမ္းၿခံဳထားတယ္ထင္ရဲ႕။ ကိုယ္ဝင္ထိုင္မိတဲ့အရက္ဆိုင္မွာ တီးဝိုင္းကေလးက ေနြဦးကံ့ေကာ္မ်ားနဲ႔ႀကိဳေနတယ္။ ကိုယ္တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ေမာ့တယ္။ မူးမူးနဲ႔ လမ္းမႀကီးကိုၾကည့္ရတာ ေၾကကြဲစရာပါ။ Black listထဲကေကာင္က နင့္ပါးေပၚကပါးကြက္ေလးကအစ မွတ္မိေနတတ္တာ သိပ္ေတာ့ ေစာက္ေရးမပါပါဘူးEmilyရယ္။

၁၂.
နင္ေသၿပီး ငါရူးသြားတယ္လို႔ အိပ္မက္မက္တယ္Emily။ ဒါေပမဲ့ တစ္ကယ္တမ္းက နင္အရွင္လတ္လတ္ရိွေနရဲ႕နဲ႔ ငါရူးေနတာ။ အခုတေလာ ငါ့မွာ အဖက္ဖက္က ပ်က္ဆီးၿပိဳက်ေနတယ္။ လူ႔ဘဝရဲ႕ ရွင္သန္ျခင္းဟာ ဘာလဲ။ ငါ့မွာ အဲဒီေမးခြန္းကို တဖြဖြ႐ြတ္ေနမိတယ္။ ငါ့ကိုတစ္ကယ္မခ်စ္တဲ့မိန္းမေတြ။ ေက်ာေပးလိုက္တာနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွျပန္မေတြ႕ၾကေတာ့မည့္ ဆက္ဆံေရးေတြ။ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတယ္လို႔ ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားေတြးၿပီး တစ္ကယ္လည္း တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာမ်ိဳးေတြ။ ငါေနထိုင္ရာၿမိဳ႕ကို လူမရိွတဲ့ကြၽန္းႀကီးလို႔ ထင္ေနမိတာေတြ။ ငါမေပ်ာ္ဘူးEmily...။ ငါ တစ္ကယ္ကို မေပ်ာ္ဘူး။ ေသဆုံးသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႔ မေတြ႕နိုင္ေတာ့သလိုမ်ိဳးႀကီးကို အရွင္လတ္လတ္ေဝးသြားခဲ့ရတယ္လို႔ ငါခံစားရတယ္။ ခံနိုင္ရည္ေတြထက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားတယ္လို႔ ငါခံစားရတယ္။ တစ္ကယ္ေသသြားရင္ ေနာက္ဘဝရိွတယ္Emily...။ " ရွင္ကြဲ "မွာ ေနာက္ဘဝမရိွဘူး။

၁၃.
မင္းခ်ိဳးေကြ႕လိုက္တဲ့လမ္းတိုင္းရဲ႕အဆုံးမွာ ငါရိွေနခ်င္တယ္Emily။ ဒါေပမဲ့ စကၠန္႔တိုင္း စကၠန္႔တိုင္းမွာ ငါတို႔ပိုေဝးသြားၾကတာသိေနရတယ္။ ငါလွမ္းလိုက္တဲ့ေျခလွမ္းတိုင္းဟာ ဆန္႔က်င္ဖက္အရပ္ကိုသာဦးတည္ေနတယ္လို႔ ခံစားေနရတာမ်ိဳး အရမ္းျဖစ္ေနတယ္။ ငါငယ္ငယ္က သဲအိမ္ေလးေတြေဆာက္တယ္Emily။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဝမ္းနည္းစြာထားပစ္ခဲ့ရတာခ်ည္းပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ လွလွပပၿဖိဳခ်ခံရတဲ့သဲအိမ္ေတြေပါ့။ လေရာင္ေတြ အရမ္းလင္းတဲ့ညမွာ ေလခြၽန္သံတိုးတိုးၾကားရရင္။ မင္းနွာသီးဝမွာ စီးကရက္နံ႔ေလး သင္းခနဲရလိုက္ရင္။ စားပြဲေထာင့္စြန္းကဝက္ဝံရုပ္ေလး သူ႔အလိုလိုျပဳတ္က်သြားခဲ့ရင္။ တိုက္ဆိုင္မႈမရိွပဲ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို သတိရေနတာမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ရင္။ သိလိုက္ပါ...။ နင့္ေဘးက အခိုးအေငြ႕ေလးေတြဟာ ငါျဖစ္ေနနိုင္တာမ်ိဳးေပါ့။

၁၄.
ေလေတြအရမ္းကိုပိုတိုက္လာတယ္။ နွင္းေတြအရမ္းကိုပိုက်လာတယ္။ မဟာဝကၤပါဆန္ဆန္ေလာကထဲ ငါတို႔ေတြ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ က်ေပ်ာက္တဲ့အခါ။ အိမ္ယာမဲ့ဂ်စ္ပစီတစ္ေယာက္ဟာ နွင္းမိုးေတြေအာက္မွာ သူ႔ေခြးကေလးကိုေပြ႕ဖက္ထားတဲ့အခါ။ စြန္႔ပစ္ခဲ့တာမဟုတ္ဖူး ဆုံးရႈံးခဲ့ရတာပါလို႔ ငါတို႔ေတြ ေျပာခြင့္မရိွေတာ့တဲ့အခါ။ အခ်စ္ဆိုတာ နွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမမ်ားအေပၚ ေက်နပ္စြာ ေက်ာခင္းလိုက္ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။
  - စစ္ျငိမ္း -

♥ M ♥
© hsudiary.blogspot.com. All Rights Reserved.